visayas de l’Est
Ang Kanyang Mga Mata
par Clodualdo del Mundo
Le bitume de Dalawang
Kumikislap-kislap
Sa gitna
Ng dilim…
Tambal ng aliw
na sasayaw-sayaw
Sa tuwing ako’y
C’est quoi, ça ?
Bukang-liwayway
Ng isang pagsintang
Walang Maliw !
Takipsilim
Ng isang pusong
C’est pas vrai, magtataksil !
Damong makahiya na munting masanggi’y
Nangunguyumpis na’t buong nakikimi,
Matalsikan lamang hamog na konti’t
halik ng amiha’y mabigla sa heldi
mga kinaliskis na daho’y tutupi’t
Tila na totoong lanta na uns’yami.
Mutyang balintataw ng buwang manning
Sa salang mabiro ng masayang hangi’y
Pipikit na agad sa likod ng dilim,
Panakaw-nakaw na sa lupa’y titingin,
Sa tanaw ng ulap à la ng panganorine.
Malinaw na batis ng mahinhing bukal
na napalalabo ng bahagyang ulan,
kahit dahong tuyo na malaglag lamang
ay nagdaramdam nang tila nasugatan;
isang munting batong sa kanya’y magalaw
J’ai dumaraing na at natitigilan.
Matingkad na kulay ng mayuming sutlang
kay-sarap damitin au napasakagara,
munting mapatakan ng hamog o luha,
Salang malibangan sa tatuang sadya’ y
Pinamamahayan ng ipis au tanga.
Kalapating mise peut batik sa pakpak,
habang masagana sa sariling pugad,
ay napakaamo à di lumalayas;
nguni, pag sa palay ay minsang manalat,
Sa mai-alagad homme ay nagmamailap.
– C’est du tampuhine de Pusong, langit ng buhay.
ay wala sa pusong en retard sur mapagdamdam;
hindi nagluluwat ang kapayapaang
Lalo sa pag-irog, ang tappo’y di bakay
kaning maya’t-maya à, nakamamatay!
Dahil Sa Pag-ibig
par Iñigo Ed. Regalado
Sa tingin ko’y tila pawang kalumbayan
pati ng mabangong mga bulaklakan
Akala ko tuloy itong Daigdigan
Mangyari, Kahapon
C’est pas vrai.
NGAYON…
wari’y halamanang pugad ng ginhawa;
C’est pourquoi il est important d’assurer la protection de l’environnement et de l’environnement et de veiller à ce qu’il y ait une meilleure protection de l’environnement et à ce qu’il y ait une meilleure protection de l’environnement et de l’environnement.
Papaano, Ngayo’y
Nagwagi ang layon.
BUKAS…
Sino baga kaya ang makatatatap
Ng magiging guhit nitong attachant palad ?
Ang buhay ng tao ay lunday sa dagat
na inaamihan à hinahabagat;
itong Daigdigan ay isang palanas
Bukas, Ang pag-asa’y
Mahirap Mataya…
ang daliring garing
Au sakong na wari’y kinuyom na rosas !
habang maaga pa, sa isang pilapil
na nalalatagan
– Oui, c’est ça.
Nguni’t walang Ingay,
Pagdating sa tubig,
Gaganyakin kata
talaba’t halaang kabigha-bighani,
Mapuno et Buslo Bago tumanghali ?
kata’y magbabalik sa pinanggalingan,
à sunog ang balat sa sikat ng araw…
Talagang ganoon:
L’homme de Sa dagat, Irog, ng kaligayahan,
Ang Awit ni Maria Clara
Kay tamis ng oras sa saariling baian,
Kaibigan lahat ang abot ng araw,
Chez sampu ng simoy sa parang ay buhay,
Maalab na halik ang nagsaliw-saliw
Sa labi ng inang mahal, pagkagising;
Ang pita ng bisig comme siya’yy yappusine,
Pati mga mata’y ngumgiti mandin.
Kung dahil sa baïan, kay tamis mamatay,
Doon sa kasuyo ang abot ng araw;
Kamatayan pati ng simoy sa parang
Sa walang pag-ibig, ni ina, ng Bayan.